Polsklachten

In de polsregio kunnen verschillende pezen klachten geven. De meest voorkomende locatie van peesklachten aan de pols is aan de duimzijde. De pees van de duim raakt dan ontstoken, met als gevolg pijn bij het kracht zetten met de hand. De pezen die in dit geval zijn aangedaan zijn de ‘extensor pollicis brevis’ en de ‘abductor pollicis brevis’. Deze aandoening wordt Morbus de Quervain (tendovaginitis stenosans) genoemd. Een andere, minder voorkomende klacht is pijn aan de buitenzijde van de pols (aan de zijde van de pink). De pees die dan is aangedaan is de ‘extensor carpi ulnaris’.

Wat is een peesblessure aan de pols?

Bij een peesblessure aan de pols zijn in eerste instantie de pezen, of peesscheden, ontstoken. Dit gaat gepaard met een doffe, brandende pijn bij de duimmuis (Morbus de Quervain) of aan de buitenzijde van de pols (extensor carpi ulnaris tendinopathie). Tendinopathie wil zeggen dat de kwaliteit van de pees achteruit is gegaan. Wanneer een pees in de pols wordt overbelast, kan dit leiden tot een peesontsteking. Door de ontsteking gaat de kwaliteit van de pees achteruit en kan de pees steeds minder aan. Het gevolg is dat steeds ‘lichtere’ activiteiten de peespijn al op kunnen wekken of een ontsteking in de hand kunnen werken.

Wat zijn de symptomen van een peesblessure aan de pols?

De voornaamste klacht bij een peesblessure aan de pols is pijn. Vaak is er een doffe, brandende pijn ter hoogte van de pees. Kracht zetten met de hand en arm is vaak problematisch. De locatie van de pijn is vaak goed aan te wijzen, hoewel bij Morbus de Quervain (peesblessure aan de duimzijde) de pijn vaak uit gaat stralen richting de duim en onderarm.

Hoe wordt de diagnose van een peesblessure aan de pols gesteld?

Het stellen van de diagnose gebeurt door een vraaggesprek in combinatie met een fysiek onderzoek. Door specifieke testen, krachttesten en drukpijnonderzoek kan de diagnose relatief eenvoudig worden gesteld voor zowel een Morbus de Quervain als een extensor carpi ulnaris tendinopathie. Een echo is normaal gesproken niet nodig, omdat de testen voldoende uitsluitsel geven.

Wat is de beste behandeling voor een peesblessure aan de pols?

Bij een Morbus de Quervain wordt in eerste instantie rust aanbevolen om de ontsteking van de pees(schede) te verminderen. Een (nacht)spalk kan hierbij overwogen worden. Wanneer dit niet voldoende resultaat geeft, is een injectie met ontstekingsremmers (corticosteroïden) een optie. In het uiterste geval wordt een operatie aanbevolen (uitzonderlijk). Wanneer de pees rustiger wordt, is het van groot belang om de kwaliteit van de pees weer te verbeteren. Door krachtoefeningen met de pols en onderarm uit te voeren, wordt de pees geprikkeld om sterker en weerbaarder te worden. Zodra de ontsteking minder is, is het dus zaak om te starten met een opbouwend oefenprogramma.

Hoelang duurt het herstel van een peesblessure aan de pols?

Peesklachten aan de pols kunnen lang duren. Het herstel is afhankelijk van de ernst van de klacht en kan variëren van drie maanden tot meer dan een jaar. Na het onderzoek en de diagnose kan de fysiotherapeut een inschatting maken van hoelang het herstel in uw geval waarschijnlijk gaat duren.